Una istòria anglo-avaironesa......

Lo vilatge de Lapeyre a una carrièra Lord Byron e quand i passèrem la setmana passada aquò me tafurèt e cerquèri sus mon "amic" Google. E trobèri aquò:

http://www.versolslapeyre.fr/vie-culturelle/ouvrages-locaux/49-le-tombeau-de-medora

Dins aquel ligam trobaretz un document que parla de la tomba de la filha de Lord Byron (Georges Gordon, baron de ...) que foguèt enterrada dins aquel vilatge d'Avairon. La tomba es dins la glèisa.  

Lo famós poèta romantic aguèt una aventura amb sa mièja  sòrre (bo! lo marrit jove!!) e nasquèt, en 1814, Elisabeth Medora Leigh. Lo nom de Medora es tirat d'una poësia de lord Byron, lo corsari. Aquel femna se deguèt exilhar en França après una vida un pauc... curiosa, coma la de son paire... S'èra maridada e aguèt un enfant (que moriguèt a Sèta). Se retrobèt a Lapèira ont moriguèt en 1849 a 35 ans...

   Medora                                                                        una vista del vilatge

Podètz far una passejada virtuala dins lo vilatge e tanben anar veire cal èra aquel poèta:

http://www.wikipedia.org/ per exemple que vos donarà aquela fotò..èra polit,  non? qué ne pensatz???!!!!

vos aviái parlat de "la femna grasilhada"...vaquí la videò...escotatz plan!!!

<><><><><><><><><> 

<>Vaquí, filhas, una cançon del Pèire Perret que vos cal escotar amb atencion. Pensi que vos cal mesfisar de la situacion de las femnas que sembla pas tan bona qu'aital. Dins nòtra epòca de crisis de tota mena, se cal pas endormir suls laurièrs obtenguts per las "vièlhas" de la debuta del sègle 20... Dison qu'aquela cançon es censurada; escoti pas tròp la radiò (que trabalhi fòrça l'occitan!!!) mas l'ai pas sovent ausida...La podetz far escotar als joves tanben: son nòstra mitat d'irange dins la vida!!!!

Bonas vacanças a los que ne prenon e a lèu.....

los nòvis....

abans de conéissser la fin de l'aventura de Popo e Ixi, vos vòli parlar un pauc de la lenga dels Aztècs: lo nahuatl. Es una lenga qu'agafa de mots per ne fargar de novèls. Popocatépetl es lo molon de  pèiras que fuma ( popoca: fumar) e tepetl (contraccion de tetl e petl) es lo molon de pèiras. Ixtaccihuatl es la dòna (cihuatl) blanca coma la sal (ixtac). Los qu'an agachat lo film "la sèrp emplumda" sabon que Quetzalcoatl es  la sèrp (coatl) e lo quetzal, l'aucelon pichon amb sas plumetas polidetas de color (que los emperators se'n fasián de  mantèls pus presats que l'aur que venguèron cercar e raubar los espanhòls en 1529).
 M'agaradriá de vos contar maitas causas de Mexicò qu'aqueste an 2011 es lo centenari del crit de Zapata: "Tèrra e Libertat"....mas es pas lo luòc...

Vaquí los nòvis:

Quand veguèt que son aimada èra mòrta, lo jove se precipitèt a son costat e la prenguèt dins sos braces. Plorava e disiá:

-Duscas a la fin del mond demorarai a ton costat, te daissarai  pas pus.

Alara lo valent capitani soslevèt lo còrs de la princesa e lo menèt plen de tristesa e de dolor a las montanhas pus nautas. La pausèt doçament sus un lièch de polidas flors e s’assetèt prèp d’ela per la velhar.

Los jorns passèron. “Popo” demorava totjorn sens bolegar, jagut al costat de “Ixy”. Esmoguts per un amor tan bèl, los dieus decidiguèron de transformar los nòvis en volcans.

 “Ixy” es alongada, amb lo cap blanc, plan suauda. Mas de còps que i a, “Popo” tremola e de son còr gisclan de lagremas de fuòc que davalan lo long de son còrs. Alara tota la vila agacha las montanhas amb crenta per que sap que “Popo” se plora per son aimada princesa.

- e cric e crac lo conte es acabat...

En 2000, Popo o Don Goyo coma li dison los estatjants, amb sos 5 452 mètres de nautor e aluènhat qu'es de la ciutat de 60 kilomètres, se sentiguèt plan triste e se metèt a plorar. Plorèt tan fòrt e se saquejèt tan que daissèt tombar una pluèja de cendre.

los nòvis...seguida

Avètz aquí una pichona mapa per veire ont es Mexicò, que sa capitala uèi s'apèla Mexico D.F. (distrito federal... per çò qu'es coma la grand fraire del Nòrd un estat federal...mas ne dobti pas que totes coneissètz la geografia e tanben l'istòria...)
http://www.wikipedia.org/ o http://www.mexique-voyage.com/
Es a la plaça qu'ocupa Mexico D.F. que s'èra bastida la ciutat de Tenochtitlan al sègle XIV sul lac Texcoco. Es la legenda de la figuièra de barbaria amb l'agla dessús que teniá la sèrp dins lo bèc e l'istòria dels Aztecas. Es l'airal del conte dels nòvis que n'anam seguir lor aventura.

 Se vos sovenètz:  Popo, nòstre eròi, se'n èra anat a la guèrra e aviá daissada son aimada, la princessa.....

Fin finala, los guerrièrs aztècs foguèron victorioses e se preparèron per dintrar a la capital. Mas l'òme qu’èra gelós de Popocatépetl se’n anèt lo primièr. Partiguèt a fum e arribèt dos jorns abans los autres. Còp sec anoncièt que lo brave Popocatépetl èra mòrt e qu’èra el l’eròi de las darrièras batèstas. Per aquela rason  èra el lo que debiá èsser l’òme de la princesa e l’emperator seguent.

Pecaire! Quina catastròfa!!! La pobre princes èra tan trista que se voliá morir.

L’emperator el tanben èra plan triste per çò que cresiá que lo guerrièr disiá la vertat e pensava que Popocatépetl èra mòrt.

Lo jorn seguent se faguèt una fèsta granda per festejar la victòria e lo maridatge de la princesa e del  guerrièr gelós.

Ailàs! Mon paure amic Popocatépetl!

E tombèt mòrta per tèrra.

A aquel moment los guerrièrs aztècs dintrèron dins lo castèl e Lo gojat corriguèt vèrs l’emperator per li anonciar:

-Avèm vençut l’enemic. Es ora de que nos maridèm coma promés.

Un silenci de mòrt s’espandiguèt e totes agachèron cap a la princesa.

La fin: un autre jorn!!! que cal pas abusar de las bonas causas!!!!!!